Minęła połowa października i teoretycznie rok akademicki już się zaczął, ale prywatne uczelnie nadal prowadzą jeszcze nabory uzupełniające. Może będąc przedsiębiorcą warto wykorzystać tę okazję?
Prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą możesz odliczyć wszelkie wydatki poniesione na studia, jeżeli studia te pomogą Ci w prowadzeniu biznesu
Z tej możliwości korzystają np. informatycy - freelancerzy, którzy samodzielnie wykonują zlecenia i samodzielnie pozyskują klientów. Poza wiedzą i umiejętnościami technicznymi często potrzebują również uzupełnić swoją wiedzę w innych kierunkach. W szczególności takich, które pozwolą im rozwijać firmę np. w marketingu i reklamie, sprzedaży czy w zarządzaniu.
Pomimo tego, że powyższe kierunki nie są ściśle związane z działalnością prowadzoną przez informatyka, będzie on mógł zaliczyć związane ze studiami wydatki m.in. opłaty za czesne czy koszty dojazdu na uczelnię jako koszt swojej działalności.
Warto jednak pamiętać, że nie każdy kierunek studiów można wrzucić w koszty.
Jeżeli pracuję jako informatyk, to trudno oczekiwać, że wydatki na studia z architektury będę mógł wrzucić w koszty, bo wiedza architektoniczna raczej nie przysporzy mi większych zarobków w branży IT.
Wiedza i umiejętności zdobyte w trakcie nauki na wspomnianych kierunkach są wydatkami w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT, czyli mogą przyczynić się do:
zwiększenia przychodów bądź zachowania źródła tych przychodów
Co istotne, nabyta wiedza służy jego przedsiębiorstwu od razu, a nie w przyszłości.
A może Ciebie powstrzymuje coś, aby skorzystać z takiej możliwości? Nasza kancelaria jest w stanie zapewnić kompleksową pomoc.
Podstawa prawna:
- art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawy PIT)
Czym jest prokura i jakie są jej rodzaje?
Co może a czego nie może robić prokurent?
Opracowaliśmy 9 najważniejszych informacji w czytelnej formie pytań i odpowiedzi. Zapraszamy do lektury!
Prokura to nic innego jak specjalny rodzaj pełnomocnictwa.
Pełnomocnikiem jest oczywiście osoba uprawniona do działania w imieniu innej osoby.
Prokura jest o tyle specyficzną formą pełnomocnictwa, że może być udzielana wyłącznie przez przedsiębiorcę.
Chodzi o przedsiębiorców wpisanych do urzędowych rejestrów czyli:
Prokurentem może być osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych. Najczęściej (choć z wyjątkami) będzie to zatem osoba pełnoletnia, która nie została w żaden sposób ubezwłasnowolniona albo nie ma zakazu prowadzenia działalności gospodarczej.
Osoba, której udzielono prokury (zwany jako prokurent) jest upoważniona do podejmowania działań, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. W przepisie pojawia się sformułowanie "podejmowanie czynności sądowych i pozasądowych". W skrócie oznacza to, że prokurent uprawniony jest do dokonywania wszystkich czynności, które dotyczą prowadzenia biznesu i są dokonywane w imieniu przedsiębiorcy.
Trzeba natomiast pamiętać, że zakres prokury (a w konsekwencji możliwe do podejmowania decyzje) zależy od rodzaju tej prokury.
Obecnie wyróżniamy następujące rodzaje prokury:
samoistna - upoważnia do samodzielnego działania w imieniu przedsiębiorcy czyli mocodawcy (mocodawca to osoba, która udziela pełnomocnictwa czy prokury);
łączna - upoważnia do działania w imieniu przedsiębiorcy, ale łącznie z innym prokurentem albo z inną osobą uprawnioną do reprezentowania przedsiębiorcy (np. z członkiem zarządu, ze wspólnikiem, komplementariuszem);
oddziałowa - upoważnia do reprezentowania przedsiębiorcy wyłącznie co do jego konkretnego oddziału. Jeżeli zatem spółka ma 10 oddziałów, to można ustanowić tzw. prokurenta oddziałowego, który będzie działał np. tylko w jednym albo dwóch z wszystkich dziesięciu oddziałów.
Prokura nie upoważnia do:
zbycia (np. sprzedaży czy darowizny) przedsiębiorstwa;
oddania przedsiębiorstwa w całości lub w części do czasowego korzystania;
zbywania i obciążania nieruchomości.
Nie - zakres prokury wynika ściśle z przepisów prawa.
O ile zatem zwykłemu pełnomocnikowi można powierzyć konkretne działania, ewentualne ograniczenia prokurenta mogą wynikać wyłącznie z przepisów prawa.
Ustawowo ograniczono prokurę do czynności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Oznacza to, że prokurent nie może zatem np. dokonywać czynności w stosunkach wewnętrznych przedsiębiorcy (chociażby zwoływać zebrań wspólników czy posiedzeń zarządu).
Innym rodzajem ustawowego ograniczenia jest tzw. prokura oddziałowa. Przedsiębiorca może ograniczyć prokurę powołując prokurę oddziałową dla konkretnego oddziału przedsiębiorstwa wpisanego do rejestru.
Niektórzy prawnicy uważają, że do powołania prokurenta wymagane są dwie czynności:
- ustanowienie prokury (charakter wewnętrzny u przedsiębiorcy np. w drodze uchwały podjętej przez zarząd)
- udzielenie prokury (charakter zewnętrzny czyli wskazanie konkretnej osoby do pełnienia funkcji prokurenta)
Bez względu na ten podział, prokury udziela się na piśmie. Dodatkowo udzielenie prokury wymaga:
w przypadku spółki kapitałowej (spółka akcyjna i z o.o.) - zgody wszystkich członków zarządu, chyba że umowa spółki lub statut określają inne zasady udzielania prokury (np. każdy członek zarządu może powołać prokurenta).
w przypadku spółki osobowej (np. spółka jawna albo komandytowa) - zgody wszystkich wspólników mających prawo do prowadzenia spraw spółki (wspólnicy spółki jawnej, partnerzy spółki partnerskiej, komplementariusze spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej);
Prokurę może odwołać każdy ze wspólników lub członków zarządu. Umowa spółki z o.o. lub statut spółki akcyjnej może określać inne zasady.
Brak jest szczególnych przepisów, które opisywałyby odpowiedzialność prokurenta za jego działania. Jego odpowiedzialność wyznaczają zatem przepisy ogólne dotyczące odpowiedzialności określone m.in. w kodeksie cywilnym. Prokurent poniesie zatem odpowiedzialność, jeżeli wyrządził spółce szkodę i działał celowo. Oznacza to, że prokurent pod względem odpowiedzialności może być uznany za "bezpieczniejszą" formę niż np. członek zarządu. Sama odpowiedzialność prokurenta może być oczywiście doprecyzowana w umowie między nim a mocodawcą.
Jeżeli potrzebujesz dodatkowych informacji dotyczących prokurenta lub potrzebujesz pomocy w tej kwestii - skontaktuj się z nami.
Podstawa prawna:
- art. 109(1) Kodeksu cywilnego;
- art. 41 § 1 i 2 Kodeksu spółek handlowych;
- art. 87 Kodeksu spółek handlowych;
- art. 103 § 1 Kodeksu spółek handlowych;
- art. 126 § 1 pkt 1) Kodeksu spółek handlowych;
- art. 208 § 6 i 7 Kodeksu spółek handlowych;
- art. 371 § 4 i 5 Kodeksu spółek handlowych.
Sporządzanie sprawozdań finansowych i sprawozdań z działalności to coroczny obowiązek pojawiający się przed wieloma przedsiębiorcami. W 10 punktach zebraliśmy najważniejsze informacje dotyczące tego tematu.
W dużym skrócie - podmioty, które prowadzą księgi rachunkowe (trzeba to robić po spełnieniu określonych przesłanek, głównie dotyczących wielkości obrotów). Spółki z o.o. i spółki akcyjne mają obowiązek sporządzania sprawozdań bez względu na wielkość osiąganych przychodów.
Jeśli w poprzednim roku przychody netto ze sprzedaży osiągnęły w złotówkach równowartość 2 000 000 euro księgi rachunkowe ma obowiązek prowadzić również:
Ww. podmioty mogą (ale nie muszą) prowadzić księgi rachunkowe nawet jeśli osiągnęły mniejszy przychód netto niż 2 mln euro, natomiast jeżeli zdecydują się na księgi rachunkowe muszą o tym fakcie poinformować urząd skarbowy.
Sprawozdanie finansowe składa się z 3 podstawowych dokumentów:
Niekiedy może wystąpić także obowiązek sporządzenia opinii biegłego rewidenta, jeśli sprawozdanie finansowe powinno być przez niego zbadane.
Badaniu podlegają roczne sprawozdania takich podmiotów jak m.in. banki, SKOKi, spółki akcyjne, podmioty prowadzące skonsolidowane sprawozdania finansowe w ramach grup kapitałowych oraz inne podmioty, które spełniły dwa z poniższych kryteriów:
3 miesiące od tzw. dnia bilansowego. Najczęściej dzień bilansowy przypada na 31 grudnia, jeżeli rok obrotowy jest równy z rokiem kalendarzowym. W takim przypadku sprawozdanie finansowe powinno być sporządzone do 31 marca roku następnego. Rok obrotowy w przypadku spółek określa się w statucie lub umowie spółki. Trzeba pamiętać, że dniem bilansowym może być również inny dzień, np. poprzedzający likwidację, podział czy przekształcenie.
Za sporządzenie sprawozdania finansowego formalnie odpowiedzialne są osoby reprezentujące i działające w imieniu danego podmiotu. Najczęściej są nimi członkowie zarządu lub innego organu zarządzającego albo wspólnicy spółki osobowej (w przypadku spółki jawnej, partnerskiej, komandytowa, komandytowo-akcyjna). Czasami takim podmiotem będzie likwidator lub syndyk.
Nazywa się ich kierownikami jednostki.
W rzeczywistości natomiast sprawozdanie finansowe sporządza osoba, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych i zazwyczaj jest to księgowy.
Sprawozdanie finansowe sporządza się w formacie XML i podpisuje kwalifikowanym podpisem elektronicznym, ePUAPem albo podpisem osobistym.
Adres do sporządzania sprawozdań finansowych w formie elektronicznej w komentarzu.
Kierownik jednostki i osoba, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych, czyli mówiąc prościej zarząd i księgowy.
Adres pod którym można podpisać sprawozdanie finansowe ePUAPem w komentarzu.
Samo sporządzenie sprawozdania finansowego to nie wszystko. Trzeba je także zatwierdzić.
Każdy podmiot jest inny dlatego inne będą podmioty odpowiedzialne za zatwierdzenie sprawozdania finansowego. W przypadku spółki:
Na szczęście uchwały o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego nie wymagają żadnej szczególnej formy i wystarczy zwykła forma pisemna.
Czas na zatwierdzenie sprawozdania finansowego to 3 miesiące od jego sporządzenia. Zatwierdzenie powinno zatem nastąpić nie później niż 6 miesięcy od końca roku obrotowego. Najczęściej termin na zatwierdzenie sprawozdania finansowego upływa 30 czerwca.
W przypadku m.in. spółek z o.o. i akcyjnych, spółek komandytowo-akcyjnych, a także spółek komandytowych, których komplementariuszami są spółki kapitałowe - istnieje także obowiązek sporządzenia i zatwierdzenia sprawozdania z działalności.
Sprawozdanie z działalności także powinno być podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, ePUAPem albo podpisem osobistym. Może to być np. skan dokumentu w formie PDF podpisany za pomocą aplikacji do podpisywania sprawozdań (tak jak w sprawozdaniach finansowych).
Sporządzone i zatwierdzone sprawozdanie należy złożyć do elektronicznego Repozytorium Dokumentów Finansowych (RDF).
W przypadku jakichkolwiek pytań zapraszamy do kontaktu.
Podstawa prawna:
art. 2 ust. 1 pkt 1) i 2), ust. 2 ustawy o rachunkowości;
art. 3 ust. 1 pkt 6) i 7) ustawy o rachunkowości;
art. 12 ust. 2 ustawy o rachunkowości;
art. 45 ust. 1f i 2 ustawy o rachunkowości;
art. 49 ust. 1 i 7 ustawy o rachunkowości;
art. 52 ust. 1 i 2 ustawy o rachunkowości;
art. 53 ust. 1 ustawy o rachunkowości;
art. 64 ust. 1 ustawy o rachunkowości;
art. 231 § 2 pkt 2) Kodeksu spółek handlowych;
art. 393 pkt 1) Kodeksu spółek handlowych.
ZYSK/STRATA = 0,00 zł
ROCZNE SPRAWOZDANIE FINANSOWE.
CO ZROBIĆ?
Powiedzmy, że masz zamrożoną spółkę, która czeka na lepszy moment. Oznacza to więc, że w poprzednim roku nie osiągnęła ani zysku ani nie poniosła straty. W twoim sprawozdaniu finansowym świeci się więc okrągłe ZERO polskich złotych czyli 0,00 zł (część "Rachunek Zysków i Strat" tj. (RZiS). Zawsze podejmowałeś roczne uchwały o przeznaczeniu zysku lub pokryciu straty więc w takiej sytuacji nie bardzo wiadomo, co należy zrobić.
Najlepsze rozwiązanie?
Podejmij uchwałę w której oświadczysz, że w związku z brakiem osiągnięcia przez spółkę zysku lub brakiem wystąpienia straty (wskazując, że wynik z RZiS wynosi 0,00 zł) nie ma możliwości podjęcia stosownej decyzji, w związku czym ODSTĄPIONO OD PODJĘCIA UCHWAŁY o przeznaczenia zysku lub pokryciu straty.
Z pozoru takie rozwiązanie wydaje się być bezsensowe ALE tylko z pozoru:
W kancelarii Flow Law zajmujemy się kompleksową obsługą spółek. Masz pytania lub wątpliwości? Zapraszamy do nas.
PS: Pamiętajcie, że sprawozdania finansowe do Krajowego Rejestru Sądowego (KRS) możecie składać już TYLKO elektronicznie. Wersja papierowa została wycofana.
Spółka akcyjna (podobnie jak spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) "należy" do osób posiadających jej akcje czyli akcjonariuszy, którzy poprzez walne zgromadzenie podejmują najważniejsze dla spółki decyzje.
Nawet jeżeli idzie świetnie, spółka się rozwija, zyski są co raz większe, zdarzają się sytuacje niespodziewane, które mogą na długi czas zamrozić jej działalność.
Jedną z takich sytuacji jest śmierć akcjonariusza w szczególności jeżeli akcjonariusz ten posiadał większość akcji.
Akcje, tak jak każde prawa majątkowe podlegają dziedziczeniu. Wchodzą do masy spadkowej, którą nabywają spadkobiercy z chwilą otwarcia spadku (z chwilą śmierci spadkodawcy).
Często po śmierci akcjonariusza nie do końca wiadomo, kto jest jego spadkobiercą. By to ustalić potrzebne jest:
ALBO
Oba dokumenty stwierdzają, jakie osoby zostały oficjalnymi spadkobiercami, a tym samym, jakie osoby staną się nowymi akcjonariuszami.
Uzyskanie sądowego stwierdzenia nabycia spadku jest bardzo czasochłonne. Do aktu poświadczenia dziedziczenia sporządzonego przez notariusza konieczna jest natomiast obecność wszystkich potencjalnych spadkobierców a także osób, na których rzecz spadkodawca uczynił zapisy windykacyjne, co też może nastręczać wiele trudności.
W przypadku spółek akcyjnych przepisy Kodeksu spółek handlowych nie przewidują instytucji wyłączenia spadkobierców wspólnika, tak jak w spółce z o.o., co może chwilowo zablokować działalność spółki aż do ustalenia tożsamości nowych akcjonariuszy.
Jednym z rozwiązań może być skorzystanie z instytucji przewidzianej wprost w kodeksie, a mianowicie UMORZENIE AKCJI w momencie wystąpienia określonej sytuacji. Statut spółki może zawierać postanowienie, że w przypadku śmierci akcjonariusza jego akcje są automatycznie umarzane, a spadkobiercom wypłaca się ekwiwalent pieniężny. Takie umorzenie nie wymaga podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie czyli ma miejsce niejako automatycznie.
Oprócz samego umorzenia akcji warto także określić zasady wypłaty ekwiwalentu, np. wysokość ewentualnych rat płatności, sposób i terminy płatności, itp.
Drugim rozwiązaniem jest skorzystanie z tzw. ZAPISU WINDYKACYJNEGO, czyli dość świeżej instytucji prawa spadkowego (wprowadzono w 2011 r.). Zapis taki umieszcza się wprost w testamencie sporządzonym przed notariuszem. Wtedy z chwilą śmierci akcjonariusza, określona w testamencie osoba nabywa ściśle wskazane w nim prawa majątkowe, np. akcje spółki.
Wspomniane powyżej rozwiązania mogą znacznie ograniczyć kłopot związany z wyłonieniem spadkobierców zmarłego. Dzięki temu można zaoszczędzić czas potrzebny na wyjście z patowej sytuacji. Warto wprowadzić je zanim będzie za późno.
Należy jednak zauważyć, że tego rodzaju sytuacje potrafią być skomplikowane i przysporzyć niemało "problemów". W celu łagodnego przejścia przez takie okoliczności, zachęcamy do kontaktu z naszą kancelarią.
Podstawa prawna:
- art. 924, 925, 981(1-6) Kodeksu cywilnego,
- art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego,
- art. 95aa § 1 Prawa o notariacie,
- art. 183 § 1 i 359 § 6 Kodeksu spółek handlowych,
